Een duurzaam watersysteem en stedelijk perspectief voor New Orleans

Aanleiding

Stad in de delta

In 2005 veroorzaakte de orkaan Katrina een enorme verwoesting in New Orleans. Dijken braken door, grote delen van de stad overstroomden. Gevolg: ruim 1800 doden en 81 miljard dollar schade. Na Katrina is veel energie gestoken in verbetering van de dijken. Bij David Waggonner, architect te New Orleans, groeide het besef dat er meer nodig was om een positieve impuls te geven aan New Orleans als ‘levende stad in de Delta’.

Dutch dialogues

In de zogenaamde ‘Dutch Dialogues’ verkenden Nederlandse waterexperts samen met Amerikaanse partijen de kansen. H+N+S nam deel vanuit de bijzondere ervaring op het gebied van water en ontwerp. Er ontstond een perspectief voor de stad, waar wateroverlast beperkt wordt door voldoende bergingsruimte en waar water zichtbaar en beleefbaar is als onderdeel van een aantrekkelijke leefomgeving. Kortom: een stad die leeft met het water. Na de Dutch Dialogues kreeg H+N+S als onderdeel van een Amerikaans-Nederlands team opdracht om de Water Management Strategy voor de stad concreet uit te werken.

Aanpak

Integraal + Innovatief

Innoverend aan de voorstellen is de nauwe samenhang tussen science, engineering en design. De integrale benadering is uniek, niet alleen voor New Orleans, maar ook voor Nederlandse begrippen. In samenwerking met waterbouwkundigen is de wateropgave nauwkeurig gekwantificeerd, en zijn voorstellen ontwikkeld voor een monitoring systeem. Het systeemconcept is gezamenlijk ontwikkeld en tussentijds getoetst en bijgesteld aan de hand van resultaten van modelberekeningen.
Lokale inzichten vanuit deeluitwerkingen verspreid over de stad zijn teruggekoppeld naar het systeemniveau. Binnen een integraal concept komen waterprincipes en de karakteristieken van stad en ondergrond samen. Vanuit dit concept zijn vervolgens onderscheidende richtingen ontwikkeld voor de afzonderlijke sub-basins.

Resultaat

Eigen broek ophouden

Met de nieuwe benadering raakt het watersysteem veel meer verweven met de stad, tot en met het laagste schaalniveau van buurten en individuele kavels met hun eigenaren en gebruikers. Hier zijn veel maatregelen nodig en mogelijk. Bij deze benadering past dat gebieden niet meer zomaar hun teveel aan water mogen afwentelen op de omgeving. Het vertragen en bergen van water ‘waar het uit de lucht komt’ is effectief. Elk deel van de stad levert een bijdrage aan het waterprobleem, en dient dus ook bij te dragen aan de oplossing.

Delay, store, drain

Om de druk op het afvoersysteem bij hevige regenval te verlichten, moet allereerst de toestroom naar dit systeem beperkt worden. Dit kan door regenwater zodra het valt direct vast te houden en waar mogelijk te infiltreren, nog voordat het via straatkolken in het afvoersysteem terecht komt. Volgende tweede stap na delay is het bergen van water nadat dit in het watersysteem (pijpen en oppervlaktewater) is gekomen. Afvoer via een geoptimaliseerd afvoer systeem is de derde stap nadat het water eerst binnen de stad is vastgehouden en geborgen. In de praktijk werken vasthouden, berging en afvoer van water (delay, store, drain) als één samenhangend systeem.

Watersysteem voor elke dag

Bestaande en nieuwe waterlopen binnen de stad zien er niet langer uit als afvoergoten, maar als onderdeel van een groen netwerk en drager van een stedelijk ecosysteem. Oevers zijn zoveel mogelijk groen en voorzien van wandel- en fietspaden. Binnen een vernieuwd profiel bieden straten volop ruimte om water te vertragen en te bergen. Wadi’s en doorlatende verharding vormen hierbij vanzelfsprekende onderdelen. Ook de inwoners van New Orleans worden geïnspireerd door de nieuwe benadering van de deltastad. Op privé kavels leggen zij regentuinen en groene daken aan.

Internationaal team

Het Urban Water Plan New Orleans is opgesteld door een internationaal team onder overkoepelende leiding van Waggonner & Ball Architects.

BoschSlabbers, H+N+S Land­schapsarchitecten, Robbert de Koning landschapsarchitect en Palmbout Urban Landscapes waren verantwoordelijk voor het ontwerp, in samenwerking met: Waggonner & Ball Architects, Manning Architects, Brown +Danos Landdesign, FutureProof, Bright Moments Geosyntec Consulting, Arcadis, Deltares, Royal Haskoning , TU Delft, City of Rotterdam, City of Amsterdam, CDM, GCR, KBR, Dewberry, Waldemar S. Nelson Engineers, Eustis Engineering, Sherwood Design Engineers.
Inhoudelijke supervisie: Han Meyer, Ton Schaap, Lodewijk van Nieuwenhuijze.