Recreatie + Waterwinning

Vlakke duinvallei in het uitgestrekte duingebied tussen Den Haag en Wassenaar

Meijendal is een vlakke duinvallei in het uitgestrekte duingebied met waterwinfunctie tussen Den Haag en Wassenaar. De Vallei onderscheidt zich door een druk recreatief gebruik en een bijna parkachtige inrichting. In 2003 maakte H+N+S landschapsarchitecten het masterplan voor Meijendel. Belangrijke opgave was meer structuur aan te brengen door onder andere de wildgroei aan paden aan te pakken en de onoverzichtelijke en onveilige parkeersituatie op te lossen. Daarnaast zijn de ruimtelijke karakteristieken versterkt en meer in evenwicht gebracht met het intensieve gebruik.

Aanleiding

Het intensieve recreatieve gebruik van de duinvallei Meijendal is niet in evenwicht met de hoofdfunctie van het gebied als natuur- en waterwingebied. Jaarlijks trekt het gebied 650.000 bezoekers, wat resulteert in congestie en hinder, vooral rond de parkeergelegenheden. Het hoofddoel van het Masterplan Recreatieve Herinrichting Vallei Meijendel is het vinden van een evenwicht tussen de ruimtelijke karakteristieken van de Vallei en het intensieve recreatiegebruik. Hierbij wordt speciale aandacht besteed aan het waarborgen van de waterwinfunctie, het verminderen van hinder door autoverkeer en het versterken van de unieke identiteit van de Vallei door culturele- en natuurlijke elementen beter zichtbaar en beleefbaar te maken.

Parkeerdrukte op zondag

Aanpak

Padennetwerk

Als onderdeel van het masterplan is er gekeken naar welke wandelpaden belangrijk zijn om een diversiteit aan wandelmogelijkheden te bieden. Het wandelpadennetwerk bestaat uit paden die de twee centrale plekken (het bezoekerscentrum boerderij Meijendel en de grote parkeerplaats op Kievietsduin) met andere belangrijke locaties en attracties verbinden, verbindingspaden tussen de parkeerplaatsen en de boerderij, enkele wandelrondjes en als laatste categorie het herstel van verdwenen paden die onderdeel zijn van historische routes.

Binnen dit netwerk is een selectie gemaakt van welke paden onderhouden worden en welke paden niet onderhouden worden. De niet-onderhouden paden worden aangeduid als struinpaden, die mogen verslechteren of zelfs dichtgroeien als ze niet vaak genoeg worden gebruikt.

Daarnaast zijn ontbrekende stukken fietspad en ruiterpaden toegevoegd en zijn enkele routes verlegd om de historische routes die deels verdwenen waren weer te herstellen. Zo is er weer structuur en logica gebracht in het padenstructuur. De materialisatie van de paden is afgestemd op het verschillende gebruik; halfverharding voor de wandelpaden, asfalt voor het fietspad en klinkers voor de wegen.

Parkeerplaatsen

Om de verkeersoverlast bij de oude boerderij Meijendel (infocentrum) en het theehuis te verminderen zijn de 200 verspreid liggende parkeerplaatsen geclusterd op twee nieuwe parkeerplekken in de zuidelijke bosrand. Daarmee behoort het ‘rondjes rijden’ op zoek naar een parkeerplek tot het verleden en ontstaat er ruimte voor upgrading van de omgeving theehuis en boerderij.

Vanwege de ligging in drinkwaterwingebied zijn de parkeerplaatsen uitgevoerd met een vloeistofdichte folie in de ondergrond. Een groot deel van de aanwezige bomen zijn uitgespaard en geven de parkeerplaats een groen en weelderig karakter met de identiteit van ‘parkeren in het bos’. De rijbanen zijn uitgevoerd in gebakken klinkers, de parkeervakken in halfverharding.