Visie – woekeren met de ruimte als hoofduitdaging

De grote uitdaging bij het ontwerpen van een kleine tuin zit natuurlijk besloten in de beperkte ruimte. Zeker met een behoorlijk programma van eisen, met onder andere plek om te zitten, een schuurtje, plek voor de fietsen, een vijvertje, enzovoorts. Voor je het weet is de tuin gevuld met functies, maar blijft er geen tuin over.

De vraag is hoe toch de groene signatuur de boventoon kan krijgen. De beperkte ruimte noopt tot keuzes. Zo hebben we in het PvE wat accenten gelegd: de zitplek is een klein terras onder een pergola midden in de tuin geworden, onderdeel van de route. Zo vraagt de zitplek weinig extra ruimte en ligt deze mooi centraal en echt in het groen. De vijver is een mini-vijver, die de toegang tot het terras markeert. Verder is de schuur gedraaid; door deze in de lengte te positioneren is deze minder dominant aanwezig in de tuin.

Belangrijk naast ‘durven te kiezen’ is ook het organiseren van samenhang. Voor de inrichting zijn een paar belangrijke keuzes gedaan die voor eenheid en rust zorgen. Allereerst is voorgesteld de schuur te schilderen in dezelfde kleur als de pergola. En door de pergola aan de schuur te bevestigen wordt het echt één geheel.

Daarnaast zorgt de bestrating voor samenhang: wel wisselt het legpatroon subtiel, waarmee de driedeling die in de tuin aanwezig is subtiel wordt benadrukt. Door de bestrating van het pad in het deel tussen terras en de woning deels te combineren met groen, wordt de groene sfeer vanuit zowel de zitplek als de woonkamer gemaximaliseerd.